امير سرتيپ منصور ستارى در سال ۱۳۲۷ (ه.ش) درقرچكِ ورامين به دنيا آمد و پس از طى تحصيلات متوسطه، وارد دانشكده افسرى گرديد. وى پس از طى مدارج علمى از جمله رادار كنترلى دوره كنترلر شكارى رادار در آمريكا و اخذ ليسانس برق و الكترونيك از دانشگاه تهران به خدمت ارتش درآمد و در شمار افسران خوش فكر و مدير نيروى هوايى قرار گرفت. شهيد ستارى پس از پيروزى انقلاب اسلامى و در طول هشت سال دفاع مقدس، با قبول مسؤوليت هاى مهم فرماندهى، معاون عملياتى، فرماندهى پدافند هوايى و معاون طرح و برنامه، خدمات شايانى به نيروهاى مسلح جمهورى اسلامى ايران ارايه داد. وى در بهمن ۱۳۶۵، به دليل شايستگى و لياقت، به سمت فرماندهى نيروى هوايى ارتش منصوب شد و در طى هشت سال مسؤوليت فرماندهى اين نيرو، با اجراى ده ها برنامه و طرح مختلف، توان رزمى نيروى هوايى ارتش را افزايش داد. تيمسار ستارى سرانجام در نيمه دى ماه ۱۳۷۳ به همراه چند تن از مسؤولان نيروى هوايى، در مسير برگشت از كيش به تهران، در راه، تصميم به شركت در مراسم فارغ التحصيلى گروهى از دانشجويان دوره خلبانى در پايگاه هوايى شهيد بابايى اصفهان گرفتند. تا اين كه پس از اقامت دو ساعته در اصفهان در و راه بازگشت، هواپيما، دچار سانحه شده پس از آتش گرفتن سقوط كرد. در اين حادثه، شش سردار نيروى هوايى ارتش به همراه تيمسار ستارى و شش تن از خدمه پروازى به درجه رفيع شهادت نائل شدند. (منبع: حائری، علی و همکاران (۱۳۸۶).روز شمارشمسی (چاپ دوم).قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا وسیما.ص۳۳۶)