نتایج جستجو
صفحه ۱ | ۱ نتیجه (۳ ثانیه)
| در انتظار بهار حقیقی |
بگذار
گنجشکهای خرد
در آفتاب مه آلود
/ بعد از ظهر زمستان
به تعبیر بهار بنشینند
و گلهای گلخانه
/ در حرارت ولرم والر
/ به پیشواز بهار مصنوعی بشکفند
سلام بر آنان
/ که در پنهان خویش
/ بهاری برای شکفتن دارند
و می دانند
هیاهوی گنجشکهای حقیر
/ ربطی با بهار ندارد
/ حتی کنایه وار
بهار غنچه ی سبزی است
/ که مثل لبخند باید
/ بر لب انسان بشکفد
بشقابهای کوچک سبزه
تنها یک « سین »
/ به « سین »های ناقص سفره می افزایند
بهار کی می تواند
/ این همه بی معنی باشد؟
بهار آن است که خود ببوید
/ نه آنکه تقویم بگوید!