نتایج جستجو
صفحه ۱ | ۱ نتیجه (۴ ثانیه)
| عکسی که با شکسته ی اصلش برابر است |
در پرنیان خاطره، یک زن شناور است
یک قامت کشیده و زیبا...که مادر است
لبخند می زند به من از عمق قاب عکس
عکسی که با شکسته ی اصلش برابر است
او روی پله، باز نشسته کنار من
در حرف هاش طعم گیاهی معطر است
دست چروک خورده و رنگ پریده اش
تقویم سال ها غم و درد مکرّر است
از جا بلند می شود و بغض می کند
چشمش پر از حکایت دیدار آخر است
او جاری است در دل من ساده و نجیب
رویای او تداعی یک شعر دیگر است