نتایج جستجو
صفحه ۸ | ۲۶۲ نتیجه (۳۰ ثانیه)
| غزل شمارهٔ ۸۷۰ | + نتایج بیشتر |
چشمم همی‌پرد مگر آن یار می‌رسد
دل می‌جهد نشانه که دلدار می‌رسد
این هدهد از سپاه سلیمان همی‌پرد
وین بلبل از نواحی گلزار می‌رسد
| غزل شمارهٔ ۳۵۳ | + نتایج بیشتر |
من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم
صد بار توبه کردم و دیگر نمی‌کنم
باغ بهشت و سایه طوبی و قصر و حور
با خاک کوی دوست برابر نمی‌کنم
| از سکه فتاده غیرت و مردی | + نتایج بیشتر |
ای قاصدکان خوش خبر! چندی است
گِرد در و بام من نمی گردید
| حکایت | + نتایج بیشتر |
بود مردی همیشه در گلخن
گلخنش بود سال و مه گلشن
گرد حمام نفس می‌گردید
گلخن جسم را همی تابید
| الحکایة و التمثیل | + نتایج بیشتر |
گفت آن دیوانه با عیشی چو زهر
روز عیدی بود بیرون شد ز شهر
دید خلقی بی عدد آراسته
هر یک از دستی دگر برخاسته
| نه، این درخت پر از زخم، خم نخواهد شد | + نتایج بیشتر |
هنوز ماتم زن های خون جگر شده را
هنوز داغ پدرهای بی پسر شده را
| بخش ۴۰ - خبر یافتن جد مصطفی عبدالمطلب از گم کردن حلیمه محمد را علیه‌السلام و طالب شدن او گرد شهر و نالیدن او بر در کعبه و از حق درخواستن و یافتن او محمد را علیه‌السلام | + نتایج بیشتر |
چون خبر یابید جد مصطفی
از حلیمه وز فغانش بر ملا
وز چنان بانگ بلند و نعره‌ها
که بمیلی می‌رسید از وی صدا
| آگه شدن فغفور از کشتن پسر | + نتایج بیشتر |
وز آن روی چون گشت خاقان تباه
شد این آگهی نزد فغفور شاه
فکند افسر از سر به سوک پسر
به زیر آمد از تخت بر خاک سر
| شمارهٔ ۲ | + نتایج بیشتر |
همی نالم به دردا، همی گریم به زارا
که ماندم دور و مهجور، من از یار و دیارا
الا ای باد شبگیر، ازین شخص زمین‌گیر
ببر نام و خبر گیر، ز یار نامدارا
| غزل شمارهٔ ۱۳۳ | + نتایج بیشتر |
خاست غوغائی و زیبا پسری آمد و رفت
شهر برهم زده تاراج گری آمد و رفت
تیغ بر کف عرق از چهره‌فشان خلق کشان
شعلهٔ آتش رخشان شرری آمد و رفت